Μια κρύο, μια ζέστη
Την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να λειτουργεί με εκπληκτική ταχύτητα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες, με επίκεντρο την άδεια εγκατάστασης της επέκτασης της αιολικής εγκατάστασης, κατά 24 MW, στο «Περδικοβούνι» Βοιωτίας. Όταν, βεβαίως, πρόκειται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εταιρειών. Πιο συγκεκριμένα:
Στις 6/9/2011, εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου, από την ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ, παρά τις ομφθαλμοφανείς παρατυπίες, κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης (εκκρεμεί πόρισμα του συνήγορου του πολίτη, σε σχετική αναφορά). Κατά της απόφασης αυτής υποβλήθηκε, στις 14/10/2011, αίτηση θεραπείας στον υπουργό ΠΕΚΑ, η οποία εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητη, μέχρι σήμερα. Για το λόγο αυτό κατατέθηκε νέα αναφορά στο συνήγορο του πολίτη, στις 29/3/2012.
Παρόλα αυτά, η αποκεντρωμένη διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς, έσπευσε να εκδώσει άδεια εγκατάστασης, στις 16/12/2012, ενώ η αρμοδιότητα αυτή ανήκε στο ΥΠΕΚΑ, σύμφωνα με όσα ίσχυαν τότε. Γι αυτό ασκήθηκε (27/12/2011) προσφυγή στον υπουργό ΠΕΚΑ, σαν προϊστάμενη αρχή, κατά της συγκεκριμένης απόφασης. Αφού απέτυχε μια πρώτη προσπάθεια να καταστεί μη νόμιμη η προσφυγή (με επίκληση έννομου συμφέροντος, εξουσιοδοτήσεων κλπ.) εκδόθηκε (30/3/2012) απόφαση του ΥΠΕΚΑ, με την οποία γίνεται δεκτή η προσφυγή και ακυρώνεται η άδεια εγκατάστασης.
Στο μεταξύ, με το ν. 4014/2011 (για την περιβαλλοντική αδειοδότηση) και την υπουργική απόφαση 1958/13.1.2012 (ΦΕΚ Β΄ 21) για τη νέα κατάταξη των έργων, η αρμοδιότητα αδειοδότησης για το συγκεκριμένο έργο έχει περάσει στην αποκεντρωμένη διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς, στην οποία παραπέμπεται η υπόθεση. Τελικά, η αποκεντρωμένη διοίκηση, προτού καλά - καλά της κοινοποιηθεί η απόφαση, εκδίδει (9/4/2012) τη νέα άδεια εγκατάστασης, σε χρόνο ρεκόρ.
Η κατάληξη της υπόθεσης ήταν, φυσικά, αναμενόμενη. Επανερχόμαστε στο ζήτημα για τρεις λόγους:
- να υπογραμμίσουμε τη σημασία των παρεμβάσεων σε όλα τα επίπεδα
- να αναδείξουμε, για μια ακόμη φορά, με ποιο τρόπο και προς ποια κατεύθυνση λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός
- να κάνουμε γνωστή μια, έστω βραχύβια, απόφαση ακύρωσης, η οποία στο μέλλον που μας προδιαγράφουν μπορεί να αποτελέσει συλλεκτικό κείμενο (γι αυτό και την παραθέτουμε αυτούσια)
